Kussen voor beginners

Jongeren ontdekken hun eigen seksualiteit en hun gevoelsleven. Daar is niets mis mee. Dat hoort nu eenmaal bij hun leeftijd. Het spreekt voor zich dat ze alleen sex kunnen hebben als ze dat zelf willen. Dat is de grens voor mij. En ik geef toe: het is niet altijd gemakkelijk om te achterhalen of jongeren fysieke of geestelijke schade ondervinden als ze ongewild sex hebben, maar meestal is het wel duidelijk, vind ik.

Toen ik het artikel las over “Kussen op school” stoorde ik mij aan de opmerking van de verantwoordelijke van het Gentse atheneum. Ze stelde: “Kussen kan voor ons nog door de beugel, maar leerlingen die langer dan drie seconden zitten te tongzoenen, worden terechtgewezen.”

Ik kan me voorstellen dat het niet altijd evident is na te gaan wanneer er sprake is van dwingendheid of van blijvende geestelijke schade, maar laten we eerlijk zijn: het betere gekus op de speelplaats is niet schadelijk, wel integendeel. Ik denk dat het weinig zin heeft om scholieren te verbieden te kussen op de speelplaats als er geen lessen zijn. Het spreekt natuurlijk voor zich dat de leerkracht het niet kan dulden dat er wordt gekust tijdens de lessen.

Ik kan me voorstellen dat de mevrouw uit Gent het niet zo scherp bedoeld heeft zoals het in uw krant staat. Ik wil wel waarschuwen voor een overdreven voorzichtigheid. Werken aan een seksuele moraal bij scholieren betekent niet beperken, maar juist voldoende vrijheid tot verkenning laten. Inrichtende machten mogen niet in het wilde weg verbieden, als ze de wereld van jongeren niet juist inschatten.