Bert Anciaux
De mens is er nu, hij is lid en hij heeft af en toe een mening. Dat kun je hem alvast niet verwijten, dat hij geen mening heeft. Ik moet zeggen dat deze hele non-storm eigenlijk wat aan mij voorbij ging de laatste dagen. Ik had andere zaken aan mijn hoofd. Los daarvan zijn natuurlijk zowel de gebeurtenissen in Gaza als wat in Dendermonde is gebeurd absoluut verschrikkelijk. Niet te vergelijken weliswaar. Dat doet Anciaux volgens mij ook niet. Ik neem het hieronder over.
doodstil
vrijdag 23 jan 2009
Je wordt er stil van, doodstil. De gruwelijke moorden in Dendermonde zijn niet te vatten. Wat bezielt een mens om kleuters te vermoorden. Welke boze geest moet in dat lichaam huizen. Het is niet te begrijpen, het is pure waanzin. Het zwakste van het zwakste dat brutaal afgeslacht wordt. Onmenselijk.
Waarom? Het maakt ons woest en opstandig. Maar tegelijk zo machteloos. Zulke gruwels zijn nooit echt te voorkomen, juist omdat ze aan het ondenkbare grenzen. In wat voor een wereld leven wij waar kinderen geen veiligheid kan geboden worden. Waar kleuters in een kinderkribbe het slachtoffer kunnen worden van een massamoordenaar. Ver weg van ons verwijderd, dat kunnen we nog vatten, maar hier in het welvarende Vlaanderen. Onaanvaardbaar.
Een minister van Jeugd moet kinderen en jongeren geborgenheid kunnen waarborgen. Zeker in beschermde ruimten, in ruimten die van hen zijn. Waar ze kunnen spelen en ravotten, zorgeloos kunnen opgroeien. In de buitenwereld zijn ze al zo vaak onschuldige slachtoffers van verkeersagressie. Vandaag blijkt echter dat hun leven zelfs niet in de meest warme leefplaatsen kan worden beschermd. Dat idee maakt me zot. Het is een collectief mislukken. Het is een persoonlijk falen. Ook al weet je dat waanzin nooit te stoppen zal zijn.
Hier gaat het over 15 slachtoffers waarvan 14 kindjes. Het shockeert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd. Ook hier heeft dood en geweld toegeslagen. Dat alleen al is de hel. Een donderslag bij heldere hemel. Een noodkreet voor alle kinderen.
Laat ons straks, na het afscheid en de rouw, deze en andere kinderen nooit vergeten. Laat ons met moed en kracht er de nodige lessen uit trekken. Opdat zulke waanzin nooit meer zou gebeuren. Omdat onze kinderen nooit met angst mogen opgroeien.
Bert
gepost door Bert Anciaux om 20:22 uur
Hij stelt dat in beide gevallen kinderen zijn omgebracht door een agressor en dat het verschrikkelijk is dat jonge en onschuldige kinderen door brute kracht worden omgebracht.
Wat mij betreft dus: Anciaux vindt dat alle kinderen beschermd moeten worden tegen agressie, of het nu is door bruut oorlogsgeweld of een psychopaat. Beiden zijn agressors, inderdaad, de intentie is echter anders. Hij had het misschien niet zo moeten formuleren, maar laten we eerlijk zijn: wat hij hier stelt is eigenlijk in de basis dat geweld geweld blijft en overal veroordeeld moet worden. De intentie van de agressoren is anders, maar dat maakt het leed van de ouders er niet minder op. Laten we hier niet rond marchanderen alstublieft.
doodstil
vrijdag 23 jan 2009
Je wordt er stil van, doodstil. De gruwelijke moorden in Dendermonde zijn niet te vatten. Wat bezielt een mens om kleuters te vermoorden. Welke boze geest moet in dat lichaam huizen. Het is niet te begrijpen, het is pure waanzin. Het zwakste van het zwakste dat brutaal afgeslacht wordt. Onmenselijk.
Waarom? Het maakt ons woest en opstandig. Maar tegelijk zo machteloos. Zulke gruwels zijn nooit echt te voorkomen, juist omdat ze aan het ondenkbare grenzen. In wat voor een wereld leven wij waar kinderen geen veiligheid kan geboden worden. Waar kleuters in een kinderkribbe het slachtoffer kunnen worden van een massamoordenaar. Ver weg van ons verwijderd, dat kunnen we nog vatten, maar hier in het welvarende Vlaanderen. Onaanvaardbaar.
Een minister van Jeugd moet kinderen en jongeren geborgenheid kunnen waarborgen. Zeker in beschermde ruimten, in ruimten die van hen zijn. Waar ze kunnen spelen en ravotten, zorgeloos kunnen opgroeien. In de buitenwereld zijn ze al zo vaak onschuldige slachtoffers van verkeersagressie. Vandaag blijkt echter dat hun leven zelfs niet in de meest warme leefplaatsen kan worden beschermd. Dat idee maakt me zot. Het is een collectief mislukken. Het is een persoonlijk falen. Ook al weet je dat waanzin nooit te stoppen zal zijn.
Hier gaat het over 15 slachtoffers waarvan 14 kindjes. Het shockeert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd. Ook hier heeft dood en geweld toegeslagen. Dat alleen al is de hel. Een donderslag bij heldere hemel. Een noodkreet voor alle kinderen.
Laat ons straks, na het afscheid en de rouw, deze en andere kinderen nooit vergeten. Laat ons met moed en kracht er de nodige lessen uit trekken. Opdat zulke waanzin nooit meer zou gebeuren. Omdat onze kinderen nooit met angst mogen opgroeien.
Bert
gepost door Bert Anciaux om 20:22 uur
Hij stelt dat in beide gevallen kinderen zijn omgebracht door een agressor en dat het verschrikkelijk is dat jonge en onschuldige kinderen door brute kracht worden omgebracht.
Wat mij betreft dus: Anciaux vindt dat alle kinderen beschermd moeten worden tegen agressie, of het nu is door bruut oorlogsgeweld of een psychopaat. Beiden zijn agressors, inderdaad, de intentie is echter anders. Hij had het misschien niet zo moeten formuleren, maar laten we eerlijk zijn: wat hij hier stelt is eigenlijk in de basis dat geweld geweld blijft en overal veroordeeld moet worden. De intentie van de agressoren is anders, maar dat maakt het leed van de ouders er niet minder op. Laten we hier niet rond marchanderen alstublieft.
Reacties